مواظب خودت باش هر موی تو شاهرگ من است...

سلام دخترک ناز خوشکل مامانی الهی قربون خنده هات بشم که اینقده خوجل راه میری شما یکساله شدی ولی دو روز زودتر گرفتیم یعنی شب میلاد امام زمان عجل الله چون شب تولد شما وفات امام خمینی بود و من و بابایی دلمون نیومد تو اون روز برات تولد بگیریم...   دخترکم یکساااااااااااااااااااال گذشت به قول *نیما*: بچه جان هرچی الان دیدی تازگی داشت ولی از این به بعد هرچی ببینی دیگه تکراریه در نیومد که   توی تولد دخترکم دایی حسین(پسر عموی مامان)با خانومش و مامان جون (مامان من)بودن ولی خیلی خوش گذشت از طرف مامانجون یه زنجیر طلا که بعدا عکسشو میزارم و دایی حسین یه بلوز قشنگ...   یکساااااااااااااااااااااااااااال از زندگی...

اخ جووووووووووووووووووووووون   دخترکم دیگه چهار دست و پا نمیره فقط راه میره و این اقتدار دخترک منو نشون میده از 28 اردیبهشت 94 در سن 11 ماهگی و 14 روزگی این تصمیم رو گرفت که مستقل باشه و با اقتدار دخترم تو تار و پود من و بابایی هستی تمام سعیمون رو می کنیم بانویی بسیار پسندیده تحویل جامعه بدیم     دوست داریم نفسممممم ...

دخترک نازنینم روز 17 اردیبهشت سال 94 اولین جمله رو گفت   شیرین ترین چیزی که به عمرم شنیدم   * آب بـــــده *   خدارو صدهزار مرتبه شکر ...

بسم الله الرحمن الرحیم   امروز از یازده ماه گذشت از مادر شدنم مینویسم   مادرشدنم یا وجود نجمه سادات... اونقد دوست داشتنی شدی که هیچکس نمیتونه ازت بگذره یه وقتهایی که به بزرگ شدن نازنین دخترم فکر میکنم،به مدرسه رفتن نازگلم و اینکه برای چند ساعت ازم دور بشه حسابی عذابم میده،به اینکه بری دانشگاه و از صبح تا شب خونه نباشی دل نگرانم میکنه و...ودر اخر از اینکه دخترم  ازدواج کنه از خونه ما بره بغض بغض بغضــــ و بغضی که میترکه و اشکی که میریزه از ترس نبودن فرزندم....هر بار که مادرم رو میبینم ازش تشکر میکنم بابت اینکه در کنارم با حوصله رفتار کرد و اجازه داد که بچگی کنم و به من استقلال بخشید ...   و اینکه ا...

دخترک نانازه مامانی     نجمه ستاره شب های مامان     نجمه و دایی عباس جان ...

وااااااااااااای   عزیز دل مامان 23 فروردین 93 دوتا دندون خوجل از فک بالا دراورد   خدایا شکرت   الله الله ماشاالله لا حول و لا قوه الا بالله ...

خدا جووووووووووووووون عاشقتم     دخترم سر پا وایسااااااااد دو قدم برداشت و افتاد   الان ذووووووق مرگ میشم وااااااااااای   بابایی که اینقد خوشحال که نگو هی دخترمو بلند میکنه میزاره توی چند قدمی نجمه خانوم هم تا نزدیک بابایی قدم برمیداره بعد وقتی قشنگ رسید نزدیک بابایی تند خودشو پرت میکنه بغل باباجونش و من وقتی این صحنه رو میبینم به این مسئله پی میبرم که همه ی بابا های دنیا برای دخترکاشون حکم یه تکیه گاه امن رو دارن حتی اگه در دید مردم ضعیف باشن...   و همش یاد تاب تاب بازی خودم میفتم که در دوران کودکی بدون هیچ دل مشغولیتی و فارغ از تمام دردهای دنیا شعر تاب تاب میخوندم و اخرش بلند میگفتم ...